Feminist Literature Competition(5)
WINNER – ” Hmwe(မွှေး) “
” ဒီကာလတွေမှာ ” တိမ်တွေလွင့်နေတာတွေ့ရင် ဒါမှမဟုတ် တစ်ခုခုလွင့်နေတာမြင်ရင် မျှော်လင့်ချက်တွေကိုသွားသွားသတိရတယ် ဪ လွင့်ပါးပျောက်ဆုံးနေတာငါတစ်ယောက်တည်းမှမဟုတ်ပဲ။ ကောင်းကင်ကကြယ်တွေကြွေတော့ မြေပြင်ပေါ်ကြွေကျပြီး မြေပြင်ကကြယ်တွေကြွေတော့ ညကောင်းကင်ကကြယ်တွေကိုမော့မကြည့်ရဲဘူး အရာရာတိုင်းအတွက် ငါလိပ်ပြာမလုံဘူးလေ။ ဒီကာလတွေမှာ ငါ့စိတ်အဆင်ဟာ မိုးပေါက်တွေကျနေတဲ့ ကန်ရေပြင်လိုမငြိမ်သက် ငါဟာဆယ်ကျော်သက်ပါ သစ်ရွက်လေးတွေလှုပ်ရင် ရင်ခုန်ချင်ပါတယ် သို့သော် ငါတို့တိုင်းပြည်မှာလေ ဆယ်ကျော်သက်တွေရဲ့အမေတွေ သစ်ရွက်ရောင်မြင်ရင် ရင်တုန်နေရတယ်။ ငါနဲ့ကျောင်းအတူတူတက်တဲ့သူငယ်ချင်း သံတိုင်တွေနောက်ကအမှောင်ခန်းထဲမှာ ငါပို့လိုက်တဲ့ ကဗျာစာအုပ်တွေဖတ်လို့ဘယ်အဆင်ပြေပါ့မလဲ။ ငါနဲ့အတန်းတူတူလစ်တဲ့သူငယ်ချင်း တောနက်ကြီးထဲ တစ်ယောက်တည်းလစ်ထွက်သွားတယ် “နှောင်ကြိုးတွေနဲ့ကောင်မင်းနေခဲ့”တဲ့။ ဒီကာလတွေမှာလေ ငါရဲ့စိတ်ဝိဉာဥ်ကို ကလေးလေးတွေမှုတ်ထုတ်လိုက်တဲ့ ဆပ်ပြာပူပေါင်းလေးတွေလို စိတ်လိုလက်ရ ပေါက်ကွဲပစ်လိုက်ချင်ပါတယ် ဒါပေမဲ့ ငါဟာဆပ်ပြာပူဖောင်းလေးလေ။ ငါ့တိုင်းပြည်မှာပဲငါပျော်တယ် ငါ့တိုင်းပြည်မှာပဲငါနေပြီး ငါ့တိုင်းပြည်ကိုငါပြန်လွမ်းတယ်။ ဘာတွေလည်းကွာ ဘယ်လိုကြီးလဲ ကလေးအစခွေးအဆုံး မတရားဘူးဆိုတာသိနေပါလျှက်နဲ့ လက်သုံးချောင်းနဲ့အနီရောင်အလံကို ရင်ထဲမှာပဲ တလူလူလွှင့်ထူထားရတယ် စိတ်တွေကိုထိန်းနိုင်ဖို့ ကော်ဖီတစ်ခွက်ထက်သေနတ်တစ်လက်ကို ဒီအချိန်မှာပိုလိုအပ်ပါတယ်။ အမှန်အတိုင်း၀န်ခံရရင်လေ အချစ်အကြောင်းတွေပဲကဗျာရေးချင်တယ် စစ်အကြောင်းတွေမရေးချင်ဘူး ပုံမှန်လူငယ်ဆိုတာကလေ အသည်းကွဲပြီးရေရေလည်လည်မူးရမှာကွ လက်နက်ကိုင်ပြီး ရေရေလည်လည်ဆဲရမှာမဟုတ်ဘူး။ စိတ်ဟာသမုဒ္ဒရာထဲမှာရွက်လွှင့်နေတယ် တွတ်ပီစာအုပ်တွေစာအုပ်စင်မှာရှိသေးတယ် ဒါပေမဲ့ တွက်ပီသီချင်းသစ်တွေမရှိတော့ဘူး ငါတော့အခန်းထဲကအိပ်ရာပေါ်မှာကျန်ခဲ့တယ် ငါ့စိတ်ကိုတော့ တပ်အဖြစ်လှော်ပြီး သမုဒ္ဒရာထဲရွက်လွှင်ထားတယ် သူသွားလိုရာသွားပါစေကွယ်။ လူငယ်တွေရဲ့စိတ်ပဲတက်လွယ်ကျလွယ်မှာပေါ့ ဒါပေမဲ့လေ လုပ်ပါအုံး ငါ့စိတ်ဝိဉာဥ်ကငါ့ခန္ဓာကိုယ်ဆီပြန်မ၀င်ချင်တော့ဘူးတဲ့ တစ်သီးတခြားဆီထွက်ပြေးနေတယ်။ “စိတ်နဲ့လူနဲ့ကပ်ဖို့ကူညီကြပါအုံး”လို့ငါအော်ခေါ်တော့ အားလုံးကငေးကြည့်ရုံပဲကြည့်နေကြတယ် ဪ သူတို့တွေလည်းစိတ်နဲ့လူနဲ့မကပ်ကြဘူးပဲ။ − Hmwe(မွှေး)
