Feminist Literature Competition(4)
Featured Selection – “Vera” .
“အာဏာရှင်ကို ဖီဆန်ကြသော မြန်မာအမျိုးသမီးများ “ မွေးဖွားစအချိန်မှာ ကန့်သတ်ချက်တွေနဲ့။ ထဘီဆိုတဲ့ ဂုဏ်ပုဒ်နဲ့ အဝတ်အစားအောက်က ထွက်လာတာခြင်းအတူတူ ဟိုလိုမလုပ်ရ၊ ဒီလိုမလုပ်သင့်ဆိုပြီး အာဏာရှင်တွေအောက်ကို မသိမသာရောက်လာရင်းပေါ့။ ဟီရိသြတပ္ပလို့ပြောပေမယ့် ထဘီ၊ ဘောင်းဘီဆိုတဲ့ ခွဲခြားမှုတွေ၊ ဆံပင်ရှည်၊ ဆံပင်တိုတယ်ဆိုတဲ့ မိန်းမဆန်မှုအပေါ် အလွယ်တကူ ဆုံးဖြတ်ရက်ကြတာပဲမဟုတ်လား။ ကန့်သတ်ချက်တွေ မရှိတော့ရင် ဘာဖြစ်သွားမလဲ။ ပျံ့ကြဲထင်ရာစိုင်းနေမယ်ဆိုတဲ့ အတွေးတွေကပဲ……. ဘုန်းတန်ခိုးဆိုတဲ့စကားနဲ့ ဖိုဝါဒီကြီးစိုးမှုတွေကို သိပေမယ့် အရာမထင်ခဲ့။ အိမ်အတွင်းပိုင်းလေးမှာ ၊မီးဖိုချောင်ခန်းလေးမှာ ကူကယ်ရာမဲ့ ရိုက်နှက်ခံရင်း စိတ်ဒဏ်ရာလည်းများစွာ။ရဲရင့်မှုတစ်စိုးတစ်စနဲ့ ကွာရှင်းလမ်းကို လျှောက်ကြတာပဲ။ ကိုယ့်ဘဝကို ပိုင်တယ်လို့ ဟစ်ကြွေးရင်း လွတ်လပ်သွားသူတွေပေါ့။ နိုင်ငံရေးဆိုတာ နိုင်ငံ့အရေးလို့ မသိခင်ကပဲ အလုပ်သမအော်သံတွေ ပဲ့တင်ထပ်ခဲ့။ ဂရုမစိုက်သူတွေကြား၊ ဂရုမစိုက်နိုင်သူတွေကြား တိုးတတိတ်၊ စိုးတထိတ်ပေါ့။ ဖေဖော်ဝါရီလ ၄ရက်နေ့၊ မြန်မာအမျိုးသမီး အသံတွေက ဟိန်းထွက်လာ။ ရန်ကုန်အနှံ့လမ်းမပေါ်မှာ။ အာဏာရှင်ဆိုတာ စစ်အာဏာရှင်တင်မကဘူး။ အစိုးရ အာဏာရှင်လည်း ရှိတာပဲဆိုတာကို သူတို့ရိပ်မိခဲ့တယ်။ ငရဲခွေးကြီးလွတ်နေဆဲ။ အောက်ခြေနင်းပြားတွေဟာ အရင်းရှင်စနစ်အောက် ဖိနှိပ်ခံနေရဆဲ။လူတွေရဲ့ လောဘအလိုရမ္မက်တွေကို ဖြည့်ဆည်းရင်း နွံထဲနစ်လာ။ဖိနှိပ်ခံရမှုတွေက ပိုသိသာလာခဲ့တယ်။ လူတစ်ဦးတစ်ယောက်ကောင်းဖို့အတွက်၊ အုပ်စုတစ်စု ဇီမ်ခံရဖို့အတွက် ချွေးတွေအပြင် သွေးတွေ၊ အသက်တွေအပြင် လှောင်ပိတ်နေတဲ့ စက်ရုံအတွင်း၊ အိမ်အတွင်းက စိတ်ဒဏ်ရာတွေ ၊ ပျိုမျစ်နုငယ်မှုတွေ အပြင် လူတစ်ဦးတစ်ယောက်ကဲ့ ရပိုင်ခွင့်၊ အခွင့်အရေးတွေကို ဘယ်သူဂရုစိုက်ခဲ့လဲ။ကိုယ့်အခွင့်အရေးအတွက် ကိုယ်တိုင်ရုန်းကန်ရတယ်၊ ကိုယ်တိုင်တော်လှန်ရမယ်ဆိုတဲ့ သတ္တိသွေးတွေနဲ့ မဟုတ်လား။ ဖိနှိပ်မှုပေါင်းစုံ၊ အာဏာရှင်ဆန်မှုတွေနဲ့ အရင်းရှင်စနစ်၊ ကျားမအခြေပြုခွဲခြားဆက်ဆံမှာဆွေ ချုပ်ငြိမ်းစေသား။ စစ်အာဏာရှင်စနစ်ပျက်သုဉ်းရေး တို့အရေး။ လူ့အခွင့်အရေး အပြည့်အဝရရှိရေး တို့အရေး။ မတရားဖမ်းဆီးခံရသူများ ပြန်လွှတ်ပေးရေး တို့အရေး။ စာရေးသူ − Vera
